nienawidziła, nie byłoby cię tutaj. - Wiesz, dlaczego tu jestem. - Wiem, ze względu na dzieci, ale nie tylko dlatego. Jesteś tu, ponieważ wciąż mnie kochasz, a to jest częścią mojej natury. - Owszem, ale tą, której nienawidzę. - A jednak uczestnicząc, przyzwalasz. - Tak, i sama sobą pogardzam. Szkoda, że nie starczyło ci sił, by to zwalczyć, chociaż przysięgałeś. - To było przedtem. - Nie rozumiem. W głowie mi się nie mieści, dlaczego człowiek takiej dobroci i siły, o takim umyśle ulega takiej... - Deprawacji, tak? To chciałaś powiedzieć? Milczała. - To moje przekleństwo, Lizzie. - Nie tylko twoje. - Nie. Gdyby tylko... Teraz, po telefonie matki, grała w tę grę znowu. Gdyby tylko życie zawsze układało się tak jak w tym tygodniu: Ćhristopher w podróży, dzieci pod opieką tylko jej i Gilly, wtedy mogłaby być bardziej tą Lizzie Piper, w jaką wierzył świat. Rzeczywistość była tą drugą grą, której zawsze potrzebowała jako przeciwwagi do tamtej. Rzeczywistość to fakt, że Jack czuł się względnie dobrze, gdyż jego poziom bólu został czasowo zredukowany, a ukochany tatuś wyjechał na krótko. Rzeczywistością było to, że gdyby Ćhristopher wyprowadził się na stałe, nieszczęście uwięzionego na wózku dziesięciolatka oraz jego brata i siostry stałoby się nie do zniesienia. W rzeczywistości nie istniał ktoś taki jak „po prostu Lizzie". Była matka, córka oraz całkiem niezła pisarka, która rewelacyjnie gotowała. I jeszcze, czy jej się to podobało czy nie - żona. Żona, która w ostatnich dniach lipca, zakończywszy wszystkie wstępne spotkania i plany, przekształciwszy szczęśliwie ogólny zarys trasy w sensowny, zatwierdzony i oddany do produkcji scenariusz telewizyjny, szykowała się do wyjazdów z nieznaną dotąd liczbą obcych ludzi. Do nich miał wkrótce dołączyć jej wielce szanowany małżonek wraz z pogrążoną w błogiej nieświadomości trójką dzieci. 16 Interesy firmy Patston Motors mocno podupadły, głównie przez pijaństwo Tony'ego, które zaowocowało tyloma błędami, że klienci zaczęli go opuszczać, a jeden nawet za-groził mu złożeniem skargi za fuszerkę. Co usłyszawszy, To-ny natychmiast poszukał lekarstwa w trzymanej w szufladzie puszce piwa.